Szamanka od Umarlaków - Czarna owca, trupy i narracja, która zgrzyta.

Przyznam od razu: miałam pewne obawy przed sięgnięciem po tę książkę. Były one błahe, ale jednak siedziały mi w głowie. Na szczęście zniknęły, im głębiej wchodziłam w lekturę. Co bawi mnie najbardziej – dopóki nie wzięłam książki do ręki, nie miałam pojęcia o bardzo istotnym fakcie: to powieść polskiej autorki! Nie pytajcie jak, przecież nazwisko na okładce jest widoczne, ale najwyraźniej mój mózg to zignorował. Brałam ją totalnie w ciemno, skuszona oprawą graficzną.

Szamanka od Umarlaków

Martyna Raduchowska, 2017 | Urban Fantasy, Horror & Groza

Uroboros 416 stron

Przyznam od razu: miałam pewne obawy przed sięgnięciem po tę książkę. Były one błahe, ale jednak siedziały mi w głowie. Na szczęście zniknęły, im głębiej wchodziłam w lekturę. Co bawi mnie najbardziej – dopóki nie wzięłam książki do ręki, nie miałam pojęcia o bardzo istotnym fakcie: to powieść polskiej autorki! Nie pytajcie jak, przecież nazwisko na okładce jest widoczne, ale najwyraźniej mój mózg to zignorował. Brałam ją totalnie w ciemno, skuszona oprawą graficzną.

"Ida zwyczajnie miała Pecha. Chociaż nie, to nawet nie było tak: to Pech miał Idę."

Marzenie o Normalności

Główna bohaterka, Ida Brzezińska, to czarna owca w rodzinie potężnych czarodziejów, wróżów i telepatów. Sama uważa się za niemagiczną i za wszelką cenę pragnie Normalności (przez duże N), która – nie oszukujmy się – raczej nie jest jej pisana. Pierwsze wrażenie? To porywcza młoda kobieta, która nie zdaje sobie sprawy z potęgi, jaką w sobie nosi, a którą usilnie odrzuca. O dziwo, nie była postacią irytującą, a wręcz przeciwnie – dało się ją lubić, co w tego typu literaturze nie jest regułą. Plus za to, że Ida ma na tyle rozumu, by nie ufać każdemu napotkanemu człowiekowi.

"Fotografia potrafi uchwycić chwilę, utrwalić moment z idealną dokładnością. Każdy stanowi perfekcyjne odzwierciedlenie rzeczywistości.(...) Indianie wierzyli, że utrwalona na kliszy podobizna człowieka jest cząstką jego samego. Według nich fotografia odrywa, zatrzymuje w czasie i zamyka w sobie fragment duszy"

Klimat a'la Żniwiarz

Temat szamanizmu i medium został tu potraktowany świeżym okiem. Nie miałam okazji czytać wielu książek o podobnym motywie, więc był to dla mnie powiew nowości. Jak tak dłużej się zastanowiłam, to klimat jest bardzo podobny do serii „Żniwiarz” (którą lubię!), co zdecydowanie działa na korzyść tej historii. Jest tu co eksplorować, mamy ciemne charaktery i świat, który wciąga. Romans? Był, ale ukazany subtelnie – fantastyka grała pierwsze skrzypce, i bardzo dobrze.

"To pieśni umarłych. Nie wszystkich, ma się rozumieć, ja na ten przykład nie zamierzam tak wyć"

Łyżka dziegciu w beczce magii

Muszę jednak trochę ponarzekać. To, co denerwowało mnie najbardziej, to narracja. Była momentami nachalna, surowa i psuła estetykę książki. Czasem miałam wrażenie, że autorka nie mogła zdecydować się na jeden styl, co sprawiało, że miałam ochotę rwać włosy z głowy. Fabuła też ma swoje grzeszki. Początek (pierwsze 150-200 stron) jest odrobinę oklepany, ale na szczęście reszta książki nadrabia to z nawiązką. Autorka nadrabia też kreatywnością i solidnym researchem.

"Wcześniej cię o to nie pytałam, bo jakoś nie było okazji, ale... - Ida rozejrzała się wokół - ale kto tak okropnie dusi kota?"

Horror w lustrze

Czas na to, co sroki lubią najbardziej. Okładka. To ona zwróciła moją uwagę od samego początku i zawróciła mi w głowie. Jest dość straszna i sugeruje raczej horror niż typową fantastykę. Motyw lustra wprowadza aurę niepokoju, która w samej książce odgrywa bardzo ważną rolę. Po zakończeniu czuję jednak pewien niedosyt. Tak jakby zabrakło... no nie wiem, z dwadzieścia stron? Finał przyszedł nieco za szybko.

•••

Werdykt: Idealna na jesienną szarówkę

Podsumowując, „Szamanka od umarlaków” to książka godna polecenia, mimo swoich wad narracyjnych i powolnego rozkręcania się. Ciekawa fabuła, niegłupia bohaterka i niepokojący klimat rekompensują minusy. Jeśli (tak jak ja) jesteście srokami okładkowymi, ta pozycja będzie ozdobą Waszej półki.

Polecam każdemu, kto potrzebuje mocnych bodźców, które pobudzą do działania – zwłaszcza teraz, gdy za oknem szaro i buro.

🪞 Widzenie duchów, ucieczka przed przeznaczeniem i rodzinne tajemnice.

Sara Kałecka

Popkultura pod lupą. Łączę światy: od romantasy po literaturę faktu, od RPG po The Sims. Szczere opinie, które oszczędzą Twój czas i portfel.💰

Więcej o autorze