Bo widzisz, to, co tak nas porywa i wzrusza w teatrze lub w powieści, zupełnie inaczej wygląda w realnym życiu. I na ogół przynosi dużo bardziej opłakane skutki.
Nie ma innego sposobu, trzeba iść przez życie z wysoko uniesioną głową. Nie można oczekiwać, że inni rozwiążą za Ciebie problemy
Wierzę, że ludzkie życie jest kruche. W jednej chwili żyjesz, w następnej przestajesz istnieć i nie ma w tym żadnego planu.
"Śmiej się, a świat będzie śmiał się z tobą. Płacz, a będziesz płakał sam" - tylko że u mnie z modyfikacją - mój śmiech brzmi jak płacz, czyli świat śmieje się nie ze mną, ale ze mnie.
Nie chciała być taka jak Klementyna. [...] Oznaczałoby to ni mniej, ni więcej przespanie własnego życia. Zmarnowanie go ze szczętem. A do tego przecież nie mogła dopuścić, zwłaszcza że życie ma się tylko jedno. Szansy na powtórzenie go już nie będzie.
Ojciec Jardira mawiał, że najsłabszy wielbłąd przyciąga wilki.
Przyjacielu, mój ojciec zawsze powtarzał, że najciemniej jest pod najjaśniejszą gwiazdą.