The Call. Wezwanie - 3 minuty, które trwają dobę.

Ta książka intrygowała mnie od dnia premiery. Zewsząd słyszałam porównania do Igrzysk Śmierci. Zastanawiałam się: na jakiej podstawie? Czy to nie przesada? Podchodziłam do niej sceptycznie, starając się nie mieć zbyt wygórowanych oczekiwań, żeby się nie rozczarować. To było moje pierwsze spotkanie z Peadarem O'Guilinem. Jakie wrażenia? Aaaa, spokojnie! Na wszystko przyjdzie czas.

The Call. Wezwanie

Peadar O'Guilin, 2017 | Dystopia, Grimdark, Horror & Groza

Czwarta Strona 352 strony

Ta książka intrygowała mnie od dnia premiery. Zewsząd słyszałam porównania do Igrzysk Śmierci. Zastanawiałam się: na jakiej podstawie? Czy to nie przesada? Podchodziłam do niej sceptycznie, starając się nie mieć zbyt wygórowanych oczekiwań, żeby się nie rozczarować. To było moje pierwsze spotkanie z Peadarem O'Guilinem. Jakie wrażenia? Aaaa, spokojnie! Na wszystko przyjdzie czas.

"Pewnego dnia wszyscy staniemy się nimi, a dla Sidhe będzie to większe zwycięstwo, niż gdyby nas wszystkich wybili."

Szkoła przetrwania dla nastolatków

W życiu każdego ucznia w tym świecie liczy się tylko jedno: Czas. Wezwanie czeka absolutnie każdego nastolatka. Nagle znikasz. W naszym świecie nie ma Cię zaledwie 3 minuty i 4 sekundy. Ale tam... w Szarym Świecie (Krainie Sidhe) mija cała doba. Doba, podczas której polują na Ciebie potwory, a Ty musisz po prostu przeżyć.

"Ale ludzie lubią szokować słowami, prawda?"

Główną bohaterką jest Nessa Doherty. Dziewczyna ma pod górkę bardziej niż inni, bo choruje na polio. Ma jedną niesprawną nogę, porusza się o kulach. Teoretycznie? Ma marne szanse na przeżycie w starciu z bestiami. Praktycznie? Jej wola walki zawstydziłaby niejednego komandosa. Ważni są też jej przyjaciele – Megan i Anto. Cała ta ekipa, mimo że ma zaledwie 13–14 lat, jest niezwykle dojrzała. Musieli dorosnąć w przyspieszonym tempie, wiedząc, że śmierć może przyjść w każdej chwili.

"To normalne, że młoda osoba wyobraża sobie śmierć, współtowarzyszy zawsze, kiedy ci się rozpraszają. Kiedy, jak Megan teraz, spędzają za dużo czasu w łazience."

Początki bywają trudne

Będę z Wami szczera: pierwsze trzydzieści stron szło mi topornie. Byłam o krok od odłożenia tej książki na półkę i zapomnienia o niej. Ale ciekawość wygrała. Postanowiłam dokończyć to, co zaczęłam, i całe szczęście! Autor genialnie gra na emocjach. Wzbudza litość, smutek, czasem złość, by za chwilę dać nam okruszek nadziei i radości. Narracja trzecioosobowa i przeplatana sprawia, że historię poznaje się z wielu perspektyw, co tylko podkręca tempo.

"Chce jej się płakać, ponieważ jaki może być lepszy dowód na własne zło, niż tożsamość sojuszników?"

Czwarta Strona robi to dobrze

Nie dziwi Was, że dopiero teraz wspominam o okładce? Zostawiłam to na deser. Wydawnictwo Czwarta Strona i tym razem nie zawiodło srok okładkowych. Oprawa wydaje się minimalistyczna (czerń i czerwień to zawsze dobre połączenie), ale podobnie jak w serii Żniwiarz, skrywa za skrzydełkiem niezwykłą grafikę. To buduje klimat tajemnicy i lekkiej grozy, który idealnie pasuje do treści.

•••

Werdykt: Horror z nutką Igrzysk

Po przeczytaniu z czystym sumieniem mogę przyznać: porównania do Igrzysk Śmierci są trafne, ale tylko w niektórych aspektach (walka o życie, opresyjny system). Peadar O'Guilin stworzył jednak coś innowacyjnego. Tajemnica Wezwania jest intrygująca i przerażająca. Nie mogę się doczekać kontynuacji, choć przyznaję, że po tej części mam bardzo wysokie wymagania. Zakończenie nie zostawiło zbyt dużego pola do popisu, więc zżera mnie ciekawość, co autor wymyśli dalej.

Polecam każdemu, kto szuka przygody na jesienne lub zimowe wieczory. To lektura na góra dwa-trzy posiedzenia, bo czyta się ją błyskawicznie (oczywiście, jak już przebrniecie przez ten nieszczęsny początek!).

🏹 Polowanie na dzieci, dziewczyna o kulach i 3 minuty grozy.

Sara Kałecka

Popkultura pod lupą. Łączę światy: od romantasy po literaturę faktu, od RPG po The Sims. Szczere opinie, które oszczędzą Twój czas i portfel.💰

Więcej o autorze