Okrutna Pieśń - Gdy muzyka porywa dusze.

Każdy wie, że mrok to siedlisko potworów. I nie mówię tu o tych chowających się pod łóżkiem, które straszą dzieci. Mówię o tych o wiele straszniejszych, zrodzonych z ludzkiego okrucieństwa. Sięgając po tę książkę, nie spodziewałam się fajerwerków. Tymczasem Victoria Schwab wciągnęła mnie do świata, który nie jest może wybitny, ale z całą pewnością oryginalny. Trafiamy do miasta o nazwie Prawdziwość. I tu muszę zrobić małą dygresję: strasznie żałuję, że nazwa ta została przetłumaczona, bo oryginalne Verity brzmi o niebo lepiej i bardziej klimatycznie. To metropolia pęknięta na pół, rządzona przez dwóch liderów: Flynnów (którzy żyją nędznie, ale uczciwie) oraz Harkera (który trzyma hordę potworów w piwnicy i sprzedaje "bezpieczeństwo" za słoną cenę).

Okrutna Pieśń

Victoria Schwab, 2018 | Urban Fantasy, Young Adult & New Adult

Czwarta Strona 432 strony

Każdy wie, że mrok to siedlisko potworów. I nie mówię tu o tych chowających się pod łóżkiem, które straszą dzieci. Mówię o tych o wiele straszniejszych, zrodzonych z ludzkiego okrucieństwa. Sięgając po tę książkę, nie spodziewałam się fajerwerków. Tymczasem Victoria Schwab wciągnęła mnie do świata, który nie jest może wybitny, ale z całą pewnością oryginalny. Trafiamy do miasta o nazwie Prawdziwość. I tu muszę zrobić małą dygresję: strasznie żałuję, że nazwa ta została przetłumaczona, bo oryginalne Verity brzmi o niebo lepiej i bardziej klimatycznie. To metropolia pęknięta na pół, rządzona przez dwóch liderów: Flynnów (którzy żyją nędznie, ale uczciwie) oraz Harkera (który trzyma hordę potworów w piwnicy i sprzedaje "bezpieczeństwo" za słoną cenę).

"Chciałeś się czuć jak człowiek, prawda? Nie ma znaczenia, kim jesteś. Życie boli."

Potwór, który chciał być człowiekiem

August Flynn to prawie normalny nastolatek. Z naciskiem na "prawie". Okazuje się, że chłopak jest Sunajem – jednym z najrzadszych i najniebezpieczniejszych gatunków potworów. Posiada "rodzeństwo" i potężną moc, a jego bronią (i przekleństwem) jest muzyka. W mojej wyobraźni August to patykowaty chłopak z czarnymi włosami i szarymi, smętnymi oczami, które skrywają mrok. Jego marzeniem nie jest władza, lecz normalność. Chce być człowiekiem, choć jego natura pcha go w zupełnie inną stronę.

"Monstra, monstra, małe duże
Przyjdą Ci odebrać życie.
Corsaj, Corsaj, zęby, szpony,
Potnie, pożre na surowo.
Malchaj, Malchaj, blady, chudy,
Wyssie krew, aż będziesz suchy.
Sunaj, Sunaj, czarnooki,
Poeśń zanuci, porwie duszę.
Mondtra, monsta, małe duże
Przyjdą Ci odebrać życie"

Człowiek, który chciał być potworem

Po drugiej stronie barykady stoi Kate Harker. To córka największego wroga Flynnów. Początkowo wydaje się rozwwydrzoną nastolatką, która zrobi wszystko, by postawić na swoim. Jest skłonna do największych poświęceń, byle tylko wrócić tam, gdzie jej zdaniem jest jej miejsce. Muszę to przyznać: Kate to moja ulubiona postać. To uparta bestia – harda, trwała w postanowieniach i pozbawiona schematycznych zachowań (za co ją uwielbiam). Jest niską blondynką, ale niech Was to nie zmyli – można się na niej ostro przejechać. Gdy drogi Augusta i Kate się przecinają, ich światy zaczynają się walić. To nie jest typowe love story, a skomplikowana gra o przetrwanie.

"Nie zostaliśmy stworzeni do tego by czegoś chcieć. Wola dla nas nie istnieje."

Więcej niż Romeo i Julia

Fabuła na pierwszy rzut oka wydaje się typowa: miasto podzielone na pół, walka terytorialna i dwoje bohaterów z wrogich obozów. Brzmi jak schemat Romea i Julii? Nic bardziej mylnego. To, co widzimy powierzchownie, to tylko fasada. Pod spodem kryje się historia o wiele bardziej rozbudowana i przemyślana. Autorka ma lekkie, elastyczne pióro. Dialogi są naturalne, a bohaterowie nie są sztywni, co czyta się z ogromną przyjemnością.

Skrzypce i magnetyczne gadżety

Wydawnictwo Czwarta Strona po raz kolejny udowodniło, że zna się na rzeczy. Okładka jest wprost cudowna. Najpierw zakochałam się w grafice, a dopiero potem w treści. Motyw skrzypiec dodaje całości charakteru i symboliki. Razem z książką otrzymałam piękną magnetyczną zakładkę od Epicbox z wizerunkiem Kate (wiem, że niektórzy dostali nieśmiertelniki – mój chyba zaginął w akcji, ale i tak jestem wdzięczna). Takie gadżety dla blogerów to bardzo miły gest!

•••

Werdykt: Czekam na bis

Reasumując, choć książka ma swoje wady, czyta się ją przyjemnie i szybko. To pozycja nietypowa, w której miłośnicy fantastyki znajdą coś dla siebie, a "okładkowe sroki" będą zachwycone wydaniem. Zakończenie było naprawdę fajne i pozostawiło spore pole do wyobrażenia. Niecierpliwie czekam na ciąg dalszy.

🎻 Muzyka, która zabija i miasto zjedzone przez grzechy.

Sara Kałecka

Popkultura pod lupą. Łączę światy: od romantasy po literaturę faktu, od RPG po The Sims. Szczere opinie, które oszczędzą Twój czas i portfel.💰

Więcej o autorze