"W każdych innych okolicznościach nazwałabym samą siebie bezwstydną latawicą, jednak moja połamana dusza czyniła sytuację wyjątkową. Nie mogłam nic poradzić na to, że zawsze ciągnęło mnie do Abklętych."Gdy tylko zobaczyłam Klątwę Bogów. Oszustwo chciałam ją przeczytać, podobała mi się i satysfakcjonuje mnie fakt, że Klątwa Bogów. Perswazja wyszła krótko po pierwszym tomie, nie mogłam się powstrzymać i przeczytałam ją niemalże zaraz po tym, jak przyszła.
Główną bohaterką jest oczywiście Willa Knight, osiemnastoletnia Ziemianka, która zwraca na siebie uwagę na wiele sposobów – między innymi dlatego, że jest okrutnie niezdarna no i fakt, że banda przystojnych, wysokich bogów nie odstępuje jej na krok. To raczej prosta postać – niezbyt mądra i zdecydowanie niebezpieczna dla samej siebie i otoczenia. Lubiłam Willę, ale nie ukrywam, że była jedną z bardziej irytujących bohaterek, jakie miałam okazję poznać. Autorki zrobiły z niej taką trochę słodką idiotkę, która jakimś cudem przyciągnęła do siebie nieziemsko utalentowanych i przystojnych Abklętych. Jest bardzo specyficzna i z pewnością nie każdy będzie darzył ją sympatią, ale myślę, że większość przyprawi o ból głowy.
Skoro już wspomniałam o Willi, to teraz nadszedł czas na Abklętych – to przystojni, potężni bogowie, którzy podszywają się pod sol. Oczywiście każdy ma swoje unikalne umiejętności i są zdecydowanie zbyt idealni – nawet jak na bogów. Ten tom skupia się na Yaelu, czyli perswazji, poprzedni na Siret’cie (oszustwie), zatem każdy będzie miał okazję dorzucić swoje pięć groszy. Lubiłam ich – to powściągliwe i raczej mrukliwe postacie, które zapadają w pamięci, charakterni i twardzi. Dbali o siebie i o nieszczęsną Ziemiankę, w tym tomie dowiadujemy się o nich zdecydowanie więcej niż w poprzednim i trzeba przyznać, że zaczyna się dziać i robić naprawdę ciekawie.
Fabularnie powiedziałabym, że była dosyć oryginalna – to moja druga książka z motywem odwróconego haremu, to w sumie interesujący wątek – raczej niezbyt często spotykany lub ja wcześniej nie trafiłam. Trzeba przyznać, że widać pewien rozwój w stylu autorek, oczywiście dalej jest lekki i przyjemny w odbiorze, a zmiana jest naprawdę subtelna – językowo w sumie nic się nie zmieniło, można spokojnie ją nazwać przystępną, choć słowniczek z pewnością się przyda ze względu na fakt, że autorki postawiły na sporą ilość słów własnych. Kwestia bohaterów jest w sumie dosyć prosta – są interesujący, barwni, ale nieco za bardzo wyidealizowani (głównie chodzi o Abklętych), ale niektórzy – tu mam na myśli Willę, byli trochę za bardzo drażniący, niemniej nie mam do niej zbyt wielu zastrzeżeń. Klątwa Bogów. Perswazja to dynamiczna książka, dzieje się naprawdę wiele, ale bez obaw – nie sposób się zgubić, no i nie można jej odmówić humoru sytuacyjnego.
Okładka naprawdę mnie kupuje, podoba mi się kolorystyka i grafika, choć nie ukrywam, że oryginalne są jeszcze ładniejsze i jakieś takie mocniejsze w odbiorze.
Reasumując Klątwa Bogów. Perswazja okazała się naprawdę przyjemną lekturą – dynamiczną, przystępną językowo i raczej niezbyt wymagająca. W poprzednim tomie było sporo intryg, ale drugi tom ma ich zdecydowanie więcej, no i kolejna kwestia – to fantastyka, w głównej mierze, jednak tu pojawia się nieco więcej romansu, aniżeli w poprzednim tomie. Dobrze mi się czytało tę książkę – jest lekka i niezbyt długa, a ponadto miała naprawdę ciekawe zakończenie. Polecam, czyta się nieźle – sporo się dzieje i to z interesującym motywem, no i każdy tom skupia się na każdym bohaterze.
Pozdrawiam, Sara ❤
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentując zostawiasz po sobie niezmywalny ślad i przy okazji motywujesz do działania. Zostaw w komentarzu adres swojego bloga, na pewno odpowiem :)