"Brudne pranie. ADHD u dorosłych i jak sobie z tym radzić" Roxanne Emery, Richard Pink

 Tytuł: Brudne pranie. ADHD u dorosłych i jak sobie z tym radzić Autor: Roxanne Emery, Richard Pink  Tłumaczenie: Katarzyna Dudzik Wydawnictwo: Insignis Liczba stron: 192 Ocena: 7,5/10

Przy odpowiednim wsparciu mózg osoby nauroróżnorodnej może być mózgiem zmieniającym świat.

ADHD pozostawało w sferze rzeczy z których istnienia zdawałam sobie sprawę, jednak niekoniecznie interesowałam się tematem. Tak naprawdę dopiero diagnoza jednej z bliższych osób uświadomiła mi, że dorośli również mogą mieć te zaburzenia. Zwykle słyszałam o tym wyłącznie w kontekście dzieci przy jednoczesnym zapewnieniu, że z tego się wyrasta. Co okazało się błędem. Przy tytule zastanawiałam się nie dłużej niż dwie minuty. Wiedziałam, że czas zagłębić się trochę w temat!

Brudne pranie to książka napisana przez małżeństwo zmagające się?, a  może bardziej walczące każdego dnia o to, aby lepiej funkcjonować w związku, gdzie jedna osoba ma ADHD. Choć przyznam, że osoba neuroróżnorodna brzmi o wiele przyjemniej, a Roxanne jest właśnie kimś takim. A Rich? Cóż... Rich jest tutaj drugą stroną - niemniej ważną! Pełni rolę motywatora, opiekuna, partnera - wspiera, dopinguje, pomaga i po prostu jest. 
Pozycja podzielona jest na rozdziały, a każdy z nich omawia inny aspekt zaburzenia. Poruszane są kwestie prozaicznych czynności, a także relacji międzyludzkich. Mamy rozdziały między innymi o bałaganiarstwie, problemach finansowych, unikaniu zadań czy o trudnościach z orientacją w terenie. Zaraz, zaraz... Czy jednak każdemu z nas nie zdarza się czegoś zgubić lub za wszelką cenę odwlekać zadania, które musimy zrobić, choć nie chcemy? Jasne, że tak! Przede wszystkim należy otrzymać diagnozę od specjalisty czy faktycznie dotyczy nas zaburzenie, jednak sami pewnie doświadczacie autodiagnozy. To jak szukanie objawów w google. Bolący brzuch? Zjadłeś zbyt duży i do tego tłusty posiłek na noc? To nic. To może być poważny problem z jelitami, różnego rodzaju nieuleczalne, bądź wymagające interwencji chirurgicznej choroby i.... człowieka jeszcze bardziej może rozboleć brzuch. Od stresu jak to wszystko czyta.Absolutnie nie chodzi tutaj o lekceważenie symptomów, a raczej zwrócenie uwagi na to, że podczas czytania szukamy u siebie objawów. Albo podczas oglądania wszelkiego rodzaju filmików "10 cech kogoś tam". Można od tego zwariować! 

Całość utrzymana jest w humorystycznym tonie przeplatanymi poważniejszymi wstawkami. Mamy tutaj dwie perspektywy - zarówno Roxanne jak i Richarda, co pozwala nam czytelnikom nałożenie ich na siebie i uzyskanie ciekawego obrazu. Nie jest to jednak tylko historia życia pary. Pojawiają się również wskazówki i sposoby na to jak przywrócić kontrolę do swojej codzienności. Jest to książka zarówno dla osób z neuroróżnorodnością, jak i dla bliskich, którzy chcieliby pomóc, a przynajmniej nie szkodzić - niezbyt długa, więc przy chwili wolnego czasu można wchłonąć ją w jeden wieczór.

Jak najbardziej zachęcam do sięgnięcia i poszerzania wiedzy o neuroróżnorodności w postaci ADHD. 

Pozdrawiam, Klaudia ❤️